اثربخشی آموزش تمرین های یکپارچگی حسی بر کاهش علائم نارسایی ویژه نوشتاری در دانش آموزان پایه ابتدایی ارومیه

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تمرین های یکپارچگی حسی بر کاهش علائم نارسایی ویژه نوشتاری دانش آموزان پایه های دوم و سوم ابتدایی شهرستان ارومیه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر و پسر پایه های دوم و سوم مقطع ابتدایی ناحیه یک ارومیه بود که در مرکز ناتوانی های یادگیری به صورت فوق برنامه مشغول تحصیل بودند و از بین آنها 24 دانش آموز به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند و پس از تکمیل پرسشنامه نیمرخ حسی دان، اجرای آزمون دقت تولوز- پیرون و آزمون املا، به تصادف و به تعداد مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 15 جلسه،90 دقیقه ای طی 12 هفته(در سال 1387) تحت آموزش تمرین های یکپارچگی حسی قرار گرفت. پس از اتمام جلسات آموزشی، مجدداً تمام آزمون ها در دو گروه اجرا گردید و داده های حاصل با استفاده از نرم افزار spss و با استفاده از روش آمار توصیفی و آزمون های استنباطی t دو گروه مستقل، تحلیل کوواریانس یک طرفه و تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرینات یکپارچگی حسی در تغییر فرایند یکپارچگی حسی، افزایش میزان دقت و کاهش اغلاط املا گروه آزمایش موثر بوده و سبب کاهش علائم نارسایی ویژه نوشتاری شده است.